¡Celebrando el Día del Esperanto! Para participar de la coumnidad puedes anotarte acá, especialmente si quieres ayudar con traducciones.
Nur unu monato ĝis Esperanto-Tago! Se vi volus partopreni, vi povas enskribiĝi ĉi tie, speciale se vi deziras helpon je tradukado.
¡Bienvenidos de vuelta a nuestro TERCER resumen de la blogósfera del esperanto! (¿Te perdiste de la primera o la segunda?) Este mes, se me ocurrió que podríamos visitar Esperantolandia a través de fotos. He escogido un puñado de imágenes del Esperantujo Flickr group que nos da una idea de la riqueza y diversidad de la comunidad de esperanto en todo el mundo. ¡Sigue leyendo para que sepas más de la foto de arriba!
Rebonvenon al nia TRIA resumo de al Esperanta blogosfero! (Cxu vi mistrafis la unuan aŭ duan?) Ĉimonate, mi decidis ke ni vizitu Esperantujon per bildojn. Mi elektis manplenon da bildoj de la Esperantujo Flickr grupo kiu ofertas guston de la riĉeco kaj diverseco de la monda Esperanto-komunumo. Legu pli por lerni plu pri la supra bildo!
El 20 de mayo del 2006 en Frankfurt, es el Desfile de las Culturas, un evento tradicional, organizado en conjunto por varias organizaciones juveniles. En Frankfurt y las comunidades circundantes hay habitantes de más de 100 países para quienes el desfile es una ocasión para mostrar su cultura públicamente. Pero tambien brinda una oportunidad a otras organizaciones en la ciudad, por ejemplo, los esperantistas. Delante de nuestro grupo desfiló un conjunto de danza de una organización cultural boliviana.
Je la 20a de majo 2006 okazis en Frankfurt che Majno la “Parade der Kulturen” (parado de kulturoj), nun jam tradicia evento, kiun organizas la diversaj junularaj organizajhoj de la urbo komune. En Frankfurt kaj ties cirkauajho loghas anoj de pli ol cent nacioj, por kiuj la parado estas okazo, prezenti sian kulturon publike. Sed la okazon uzas ankau aliaj organizajhoj de la urbo, ekzemple la esperantistoj. Antau nia grupo marshis dancensemblo de bolivia kulturorganizajho.
Durante el Congreso Mundial, hay también un Congreso Infantil, donde niños de muchos países se encuentran y hablan en esperanto. El 3 de agosto, el Congreso Infantil visitó la Torre Inclinada de Pisa. Bert Schumann brindó un diario de fotos del día completo (y, de hecho, de todo el congreso), incluido el viaje en bus y fotos con los niños tratando de «sujetar» la torre inclinada.
Dum la Universala Kongreso okazas ankaŭ la Infana Kongreseto, kie infanoj de multaj landoj renkontas unu la alian kaj parolas Esperante. Je la 3-a de aŭgusto, la Infana Kongreseto vizitis la Klinanta Turo de Pizo. Bert Schumann provided an actual bilda taglibro pri la tuta tago (kaj fakte la tuta kongreseto), inkluzive la vojaĝo per aŭtobuso kaj bildoj de la infanoj dum ili provas “subteni” la klinantan turon.
Sin embargo, el esperanto no es solamente para los jóvenes. Esta es una foto de Sally Lawton y mi mamá, Lucy Brewer en una reunión de esperanto en una churrasquería brasileña. Hay un pequeño grupo de damas de la tercera edad que se reúnen cada semana en Northampton, pero este fin de semana manejaron hasta Quincy para encontrarse con esperantistas del lado este del estado y con un visitante de Texas, Anderson «nehundo» Mills. Para mi mamá, el esperanto ha sido un vínculo hacia una comunidad de apoyo de amigos, tanto cercanos como lejanos.
Esperanto ne estas nur por junuloj, tamen. Jen estas bildo de Sally Lawton kaj mia patrino, Lucy Brewer ĉe Esperanto-renktoniĝo ĉe Brazila ĉuraskaria restoracio. Estas malgranda grupoj de maljunaj virinoj kiuj renkontiĝas ĉiusemajne en Northampton, sed tiu ĉi semajnfine, ili vojaĝis al Quincy por renkonti esperantistojn de la orienta flanko de la ŝtato kaj vizitanto de Teksaso, Anderson “nehundo” Mills. Por mia patrino, Esperanto estas ligo al subtena komunumo de amikoj kaj proksimaj kaj foraj.
El esperanto fue pensado en un tiempo en que parecía que realmente había UN problema de idiomas. L.L. Zamenhof, quien creó el esperanto, creía que, si bien los problemas de comunicación no causaban guerras, al menos el genuino entendimiento entre las personas era un prerrequisito para la paz. Reconocía que el esperanto no era suficiente para la paz, pero con entendimiento como condición, creía que ofrecía mejores oportunidades. Actualmente, simplemente la comprensión es menos problema que crear un sistema justo y sostenible que ayudará al mundo a avanzar hacia la igualdad, mejor que nuestro actual sendero que hace reales y exacerba inequidades pre existentes.
Oni proponis Esperanton dum epoko kiam ŝajnis ke ja estis nur unu lingvo problemo. L. L. Zamenhof, kiu kreis Esperanton, kredis ke, se militon ne kaŭzis miskompreno, almenaŭ ke vera interkompreniĝo estis necesa antaŭkondiĉo por paco. Li rekonis ke Esperanto ne sufiĉis por paco, sed ofteris la plej bonan ŝancon. Nuntempe, nura komprenado estas malpli grava problemon ol la bezono starigi justan kaj daŭripovan sistemon kiu helpos la mondon iri al egaleco, anstataŭ nia nuna pado, kiu subtenas kaj pligrandigas la jam ekzistantajn malegalecojn.
Desde el principio, los esperantistas encontraron un equilibrio entre la actividad centrada internamente, que contribuye con la comunidad y cultura de esperanto -como escribir historias, poemas y libros; traducir trabajos de otras culturas al esperanto, y organizar conferencias y encuentros – y la actividad externa que ayuda a otros a aprender sobre el esperanto y sus valores -activismo, investigación, relaciones públicas y acción legislativa internacional. En 1996, una proclama en Praga, el Manifiesto de Praga, expresó un conjunto de 7 objetivos para la comunidad de esperanto. Debajo hay algunas fotos de personas tratando de poner estos principios en acción.
De la komenco, esperantistoj trafas ekvilibron inter ene-fokusita agado kiu kontribuas al la Esperanto-komunumo kaj -kulturo — t.e. skribi rakontojn, poemojn, kaj librojn; traduki verkaĵojn el aliaj kulturoj en Esperanton; kaj organizi konferencojn kaj renkontiĝojn — kaj ekstere-fokusita agado kiu helpas aliajn lerni pri Esperanto — aktivismo, esploro, informado, kaj internacia leĝa-aktivado. En 1996, proklamo en Prago, la Manifesto de Prago, esprimis 7 celojn por la Esperanto komunumo. Sube vidu kelkajn bildojn de homoj kiuj aktivas je tiuj celoj.
En marzo, hubo una gran protesta en Bielorrusia luego de las elecciones presidenciales. Por un periodo de siete días, una tienda de campaña se armó en esta plaza, pero en la noche del 20, la policía llegó y arrestó a todos. En esta foto, Antono (a la izquierda) lleva provisiones a la tienda de campaña y Zmitro, a la derecha, estuvo encarcelado dos semanas por participar en las protestas.
En Marto, estis granda protesto en Belarusio por la prezidenta balotado. Dum kelktaga periodo, tendaron oni starigis en tiu ĉi placo, sed je la nokto de la 20a, la polico envenis kaj detenis ĉiujn. En tiu ĉi bildo, Antono (je la maldekstra) portis provizojn por la protestantoj kaj Zmitro, je la dekstra, oni enkarcerigis dum du semajnoj por lia partopreno je la manfestacio
Finalmente, acá estoy yo en la Vigilia de Paz de Amherst, una protesta semanal contra el militarismo que ha tenido lugar por 30 años. Incluyo esta foto, no solamente porque me parece buena, sino también por que me lleva a otro debate dentro de la comunidad de esperanto relacionada con la neutralidad. El esperanto se postula a sí mismo como políticamente neutral. Cuando apareció esta foto por primera vez en el sitio web Esperanto de Estados Unidos, provocó que algunos se preguntaran si representaba tomar partido en un debate político. Pero ha sido ampliamente reconocido que justamente la idea de comunicación internacional no es una idea neutral. A esto se le ha llamado la «idea interna» del esperanto. Darle valor a la discusión sobre la destrucción no es una posición neutral, pero representa una forma activa de neutralidad, que el esperanto valora.
Finfine, jen mi mem partoprenante je la Amherst Paca Solenaĵo, semajna protesto kontraŭ militarismo kiu okazas dum 30 jaroj. Mi inkluzivas la bildon, ne nur ĉar mi kredas ke ĝi estas mojosa, sed ankaŭ ĉar ĝi levas alian longan debaton en al Esperanto-komunumo pri neutraleco. Esperanto proponas sin kiel “politike neŭtrala”. Kiam ĉi bildo aperis ĉe la retejo de Esperanto-USA oni demandis ĉu ĝi reprezentas ke oni prenas unu flankon de politika debato. Sed oni dumlonge rekonas ke nur la ideo de komuniki internacia ja ne estas neutrala ideo. Oni vokas tion la “interna ideo” de Esperanto. Tio ke oni valorigas diskuton super detruon ne estas neŭtrala pozicio, sed representas aktivan neutralon kiun Esperanto estimas.
Chequea mis próximos posts del Día del Esperanto, en el que veré el problema de idioma desde mi perspectiva, ¡Ahí nos vemos!
Revenu post monato por vidi mian Esperanto-Tagan afiŝon, en kiu mi esploros lingvan problemon de mia perspektivo. Ĝis tiam!
Escrito por Steven Brewer.